BenfeatUyku

Sinema kültürünün uyarlama çağında ekranlara bambaşka bir uyarlama daha geldi. Ekranlarda artık uyarlamalar dışında saf yüksek bütçeli filmler göremiyoruz malesef. Çizgi roman ve kitaplardan uyarlanan filmler dışında bir de yeniden yapım filmler ile sinema son zamanlarda bütçe olarak yükselse de fikir olarak düştü. Harry Potter'ın dizi gibi filme uyarlanması, uyuyan devi uyandırdı ve şuan sürekli kitap uyarlaması görüyorsak bence Harry Potter yüzünden. Uyarlama filmlere başka bir yazımda değineceğim zaten o yüzden Maze Runner'a geçsem iyi olur. Maze Runner, devamı gelecek bir kitap uyarlaması, hatta kitabı bile devam ediyor. Türkiye'de Labirent'ten Kaçış olarak pazarlanan film adından da anlaşılabileceği gibi bir Labirentten Kaçış hikayesi anlatıyor. Sadece erkeklerin olduğu bir labirentte hapis olmuş, labirentin tam ortasında bulunan Glade adını verdikleri yerde kendilerine Kayranlılar diyen bir toplum yaşamaktadır. Her ay bir erkeğin daha Glade'e gelmesiyle

Her zaman ki gibi ak ş am ak ş am can ı m s ı k ı l ı yordu. Ailem her iki günde bir ''i ş yeme ğ ine'' gitti ğ i için neredeyse haftan ı n her günü ak ş amlar ı evde tek ba şı ma kal ı yorum. Küçükken evde yaln ı z kalmaktan çok korkard ı m, büyük bir evde kal ı nca ister istemez yata ğı mdan ç ı km ı yordum. Her ak ş am odam ı n d ışı ndan garip hayali sesler duyard ı m, sanki benim ya ş lar ı mda bir k ı z ba ğı r ı r ç ığı r ı rd ı . Tabi bak ı c ı m korku filmlerini bu kadar sevmeseydi o kadar kolay korkmazd ı m. Ama bir noktadan sonra zorla da olsa buna al ış abildim o yüzden ak ş amlar ı rahatça evde gezebiliyordum (belli yerlerde). Bu ak ş am can ı m çok s ı k ı lm ış t ı bende kitap okumaya karar verdim ve hemen odamda ki büyük kütüphane'den kitap aramaya ba ş lad ı m. Gözüme direkt bir kitap tak ı lm ış t ı , kab ı tamamen siyah renginden olu ş uyordu. Siyah' ı n tek bir rengi var diye biliyordum o zamana kadar ama o buldu ğ um kitaba bakarken s

İncelemeye başlamadan önce: Oyunun incelemeleri nedense benim yazdıklarımından biraz ters gibi. Yine de farklı bir görüş için buyurun. Herkesin bayıldığı bir oyunu,diziyi/filmi ya da sanatçıyı sizin sevmemeniz nasıl bir durumdur ? Garip mi yoksa hoş mu ? Başkalarından farklı olduğunuzu hissettiğiniz o an çok güzel bir duygu gibi geliyor insana ama bir noktadan sonra sizde sevmeye başladıktan sonra o rütin insanlardan biri olduğunuzu anladığınız zaman ''Kimse görmedi çaktırma'' diyerek kenara çekilirsiniz. Siz yine bir oyunu düşünün ve bu oyunun hemen bitmesini istiyorsunuz, bırakıp silmek yerine oynayıp bitirmek istiyorsunuz. Benim de Metro: 2033'ü oynarken yaşadıklarım daha çok böyle bir şeydi. Oyun bir roman uyarlaması, genelde roman'dan filme uyarlamalar gördüğümüz için roman'dan oyuna uyarlamalar biraz garip kaçıyor. Çok sevdiğiniz bir kitapta bayıldığınız karakteri siz oynuyorsunuz ya da o hikayeyi siz sonlandırıyorsunuz. Kitapta ki satırla